“Een inspirator en boegbeeld!”

Eigen foto: Met Marc de Hond "Scherven brengen geluk." @ Theater De Fransche School 

Het kan bijna niemand ontgaan zijn: theatermaker en rolstoelsporter Marc de Hond is overleden. Een inspirerend persoon voor velen en ook zeker voor mij. 

Hij heeft op latere leeftijd moeten dealen met een dwarslaesie door een medische misser. Vanaf dat moment ging hij hier goed mee om. In zijn boek “Kracht” beschreef hij zijn revalidatieperiode uitgebreid. En zijn strijd om te kunnen herstellen en het accepteren en omarmen van deze situatie.

Ik heb zelf geen dwarslaesie, ik heb CP in al mijn ledematen en ben volledig rolstoelafhankelijk. Ik heb dit niet op latere leeftijd gekregen. Totaal anders, maar tegelijkertijd toch ook zo gelijk. Ik heb ook de insteek om alles voor zover mogelijk positief te zien, ik heb het geluk gehad dat ik hem verschillende keren heb mogen ontmoeten. 

In 2016 opende hij de landelijke dag Cerebrale Parese van toen nog de vereniging BOSK. ‘Je handicap is je unique selling point’, benadrukte Marc toen. Vanaf het moment dat hij begon te praten boeide hij mij tot het einde, en niet alleen mij, ook het publiek luisterde aandachtig. 

Ook heb ik hem twee keer ontmoet in het theater. Zijn theatervoorstelling “Scherven brengen geluk.” Hier vertelde hij uitgebreid over zijn dwarslaesie, quotes uit de voorstelling die ik nog goed kan herinneren: “Je kunt altijd voor de deur parkeren.” “Je krijgt overal voorrang.” Dit is mij echt bijgebleven, natuurlijk wist ik dit wel, maar zo had ik het nooit bekeken, overal je voordeel van zien. En hij vertelde ook over het feit hoe hij zodra er geen toilet in de buurt was, zorgde dat hij gewoon kon katheteriseren. In deze periode was mijn traject voor een Suprapubische katheter in volle gang. Een paar weken daarvoor was ik bij zijn voorstelling. Dit heb ik aan hem verteld. Hij zei: “Je leven gaat totaal veranderen in de positieve zin.” Hierdoor was ik nog enthousiaster en kon ik wegdromen over het feit dat ik minder afhankelijk zou gaan worden van anderen. Helaas is dit bij mij anders gelopen dan ik van te voren kon bedenken. Maar Marc heeft mij hierover wel een fijn gevoel gegeven. Na afloop van de voorstelling heb ik zijn boek gekocht. Ook vertelde ik toen aan hem dat ik eigenlijk ook een boek wil schrijven over het leven met een anders werkend lijf over mijn levensverhaal. Hij heeft mij toen een aantal goede tips gegeven, nam hier uitgebreid de tijd voor. Ook ben ik bij zijn voorstelling “Wie bang is, krijgt ook klappen!” geweest. Ook toen was ik getriggerd en geboeid, vanaf toen hij begon tot het laatste moment. 

Een aantal weken na het zien van zijn voorstelling heb ik over zijn voorstelling een blog geschreven op mijn eigen blogwebsite. Dit heb ik ook aan Marc laten zien, hij heeft mijn blog gelezen. Wat een eer vond ik dat!

Een inspirator en boegbeeld voor veel mensen met een beperking. Met zijn scherpe humor en enthousiasme was en is en blijft hij een aansprekend voorbeeld voor veel mensen met een beperking. En voor vele mensen meer, als je het mij vraagt. Goede reis Marc…. 

Ik wens zijn vrouw, kinderen en familie veel sterkte toe!

Dit blog staat ook op: De Website van CP Nederland!